ذائقه مخاطب ایرانی

فیلم را مدتها پیش به صورت cd دیدم. نمی دانم چه طور شد، امشب هوس کردم درباره این فیلم بنویسم. کیفر دارای مشکلات زیادی در فیلمنامه است که بسیاری از آنها را می شد، با اصلاح دیالوگها برطرف نمود، نمونه آن جملات اسمال چارلی درباره عصبانی و بزن بهادر بودن ابی بن بست است که اثری از آن در شخصیت حال جمال فابریک نمی بینیم اگر فرض بر تحول ابی بگیریم، طوریکه چیزی از ابی در وجود جمال باقی نمانده، مجازات ابی در پایان(جمال) به چه جهت است؟ یا اینکه چرا ابی و زن مورد علاقه اش برای انتقام از برزو این همه سال صبر کرده و تازه با همکاری مشایخ این نقشه را عملی کردند، در حالیکه نیازی به آنها نبود. و به تنهایی می توانستند از عهده این کار برآیند. دلیل وجود راننده پژو تعقیب کننده در محل دستگیری اسمال چارلی چه بود؟ آیا جمال نمی توانست از فرد دیگری در این کار استفاده کند.که باز هم نقش عنصر تصادف (فیلمفارسی وار)در فیلمهای ایرانی را نشان می دهد.آیا فیلمنامه نویس نمی توانست، راه بهتری برای آشکار شدن حقیقت ماجرا پیدا کند.

 نکته جالب در مورد برادران سپیده(نعمت و عزت) است که نمونه ای از جامعه حریص ایرانی هستند که به بهانه های واهی دنبال منافع شخصی خود هستند. در مورد اجرا و کارگردانی فتحی خوب عمل کرده است. گذشته از موارد گفته شده ساختار فیلم برای جذب مخاطب بسیار مناسب است. ضعفهای کیفر نیز می توانست با کمی دقت برطرف شود. این نیز آشکار است که کارگردان بدون تن دادن زیاد به روشهای رایج در سینمای ایران سعی در جذب مخاطب داشت.که متاسفانه اکران فیلم مقارن با جام جهانی شد، و از این بابت لطمه بسیار خورد. حالا اینکه نگارنده ژست منتقد می گیرد و درباره ضعفهای فیلم می نویسد کمی ظالمانه به نظر می رسد. اما تعجب آور این است که با وجود همه این حرفها چرا فیلمهایی مانند کیفر کم می فروشند و مهمتر چرا اینقدر کم ساخته می شوند. در حالیکه این شکل فیلمها در سراسر دنیا مخاطبان بسیار دارند و برای سازندگان سودآور.

به نظر می رسد که ذائقه مخاطب ایرانی با تمام دنیا تفاوت دارد و انگار از ازدواج، بله برون و بقیه مراسم مربوط خسته نمی شوند.